Estetik bölgeye Straumann® Kemik Seviyesi Konik İmplantı Ø 2,9 mm kullanımı

Başlangıçtaki durum

51 yaşında bir kadın hasta Cenevre'deki Üniversite Dental Tıp Kliniğine (Sabit Protez ve Biyomateryal Bölümü) 2016 Nisan ayında 12 numaralı diş bölgesinde zaman zaman hafif ağrı ataklarından yakınarak geldi. Hasta sağlıklıydı, sigara içmiyordu ve herhangi bir ilaç almıyordu. Klinik inceleme sırasında 12 numaralı dişe hafif vurulduğunda hafif ağrı yakınması oluşuyordu. Diş endodontik olarak tedavi edildi ve bir kompozit maddeyle restorasyonu yapıldı (Şekil 1-3). Ayrıca diş artmış grade 2 mobilite gösteriyordu ve hiçbir periodontal prob derinliği (PPD) 4 mm'yi geçmiyordu. Periapikal radyograf, diş 12 apeksi etrafında radyolüsens gösterdi (Şekil 4).

Tedavi planlama

Bir endodonti uzmanına danışıldıktan sonra 12 numaralı dişin çekimine ve hacmi korumak için bir kret koruma işlemine karar verildi. 8 haftalık bir iyileşme döneminden sonra bir erken implant yerleştirme işlemi planlandı. Alternatif bir tedavi seçeneği olarak rezinle bağlanan sabit bir dental protez de planlandı. Diş 11 ile diş 13 arası mesafe kısa olduğundan (yaklaşık 6 mm) tedavi planı gerekirse yönlendirilmiş kemik rejenerasyonu ile birlikte 2,9 mm çaplı bir Straumann® BLT implantı yerleştirmekti (Küçük CrossFit® bağlantısı). Başarılı osseoentegrasyon ve geçici fazından sonra implantın bir titanyum bağlanma tabanı (Straumann® Variobase®) üzerinde translüsan bir zirkonya (Katana Zirconia, STML A2 T18) kuronla restorasyonunun yapılması planlandı. Burada plan bir analog ölçü alıp sonrasında CADCAM teknolojisi kullanılarak dijital bir laboratuvar iş akışı kullanmaktı.

Cerrahi işlem

Diş çekimi yapıldı ve damaktan bir punch greftiyle kombinasyon halinde ksenojenik kemik grefti, kret koruma işlemi yapmak üzere kullanıldı (Şekil 5, 6). Geçici bir çıkarılabilir protez eksik dişin replasmanı için uyarlanıp yerleştirildi.

Altı hafta sonra klinik olarak tamamen iyileşmiş yumuşak doku durumuyla birlikte iyi korunmuş bir kret gözlendi (Şekil 7, 8). Hastadan aljinat ölçüler alındı ve alçı model üzerinde 12 numaralı dişin bir mum modelajı üretildi. Bu mum modelaj temelinde dental teknisyen geleneksel bir cerrahi kılavuz üretti (Şekil 9, 10).

İmplant yerleştirme gününde (çekimden yedi hafta sonra) hastaya 1500 mg amoksisilin ve 600 mg ibuprofen premedikasyonu verildi. Lokal anestezi altında diş 11 damak hattı açısından diş 13 damak hattı açısına bir kret insizyonu yapıldı ve diş 13 distalinde bir dikey gevşetici insizyon gerçekleştirildi. Tam kalınlıkta bir flep kaldırıldı (Şekil 11, 12). Geleneksel cerrahi stent yerleştirildi ve implant yuvası üreticinin talimatına göre şu şekilde hazırlandı: Başlangıçta implant pozisyonu 1,4 mm yuvarlak freze ile işaretlendi. Birinci osteotomi 1,6 mm çaplı iğne frez ile yapıldı (Şekil 13, 14). Sonra implant yuvası 2,2 mm çaplı pilot frezle hazırlandı. Doğru eksen ve dikey pozisyon belirli göstergeler ve cerrahi kılavuz yardımıyla kontrol edildi (Şekil 15, 16). Kemik oldukça yumuşak olduğundan profil frez ve sonra yiv açıcı kullanma gereği olmadı. Çapı 2,9 mm ve uzunluğu 12 mm olan bir Straumann® BLT Küçük CrossFit® (SC) implantı (Roxolid®, SLActive®) iyi primer stabilite ve doğru protez pozisyonu / ekseniyle yerleştirildi (Şekil 17, 18). İmplantı örtmek için küçük bir kapama vidası uygulandı. Bukkal fenestrasyon defektinin ogmentasyonu ve son kuronun daha doğal bir görünümü için vestibüler kret konturunu geliştirmek açısından otolog kemik parçaları, bir ksenogreft ve kolajen membran kullanıldı. Periost gevşetildi ve flep bir 5.0 ePTFE çözünmeyen monofilaman sütürle primer yara kapanması elde etmek üzere tekrar konumlandırıldı (Şekil 19, 20). Antibiyotikler (amoksisilin 3 x 750 mg, 5 gün), ağrı kesiciler (600 mg ibuprofen, gerektikçe) ve klorheksidin gargara (%0,2) yazıldı. Sütürler implant yerleştirildikten 10 gün sonra çıkarıldı.

İyileşme dönemi sorunsuzdu ve cerrahiden 3 ay sonraki klinik muayene sağlıklı dokular gösterdi (Şekil 21). Bu zamanda dayanak bağlantısı lokal anestezi altında bukkal rotasyonlu U şekilli bir mini rulo flep ile gerçekleştirildi. İmplantı örten yumuşak dokudaki epitel yuvarlak elmas bir freze kullanılarak giderildi. Bir U şekilli insizyon yapıldı ve implant üzerindeki flep kaldırıldı. İmplant bukkal tarafında küçük bir doku cebi hazırlandı ve flep bunun içine döndürüldü. Kapama vidasının çıkarılmasından sonra gingival yüksekliği 3,5 mm olan bir iyileşme dayanağı yerleştirildi (Şekil 22).

Protetik işlem

Dayanak bağlantısından iki hafta sonra bir analog ölçü alındı. Laboratuvarda dental teknisyen geçici kuronu bir titanyum alaşımı (TAN) ve kompozit rezinden yapılmış geçici dayanağı kullanarak üretti (Şekil 23). Geçici kuronda yerleştirme sırasında yumuşak dokuya aşırı basınçtan kaçınmak için bir tür ridge lap tasarımı vardı. İyileşme dayanağı çıkarıldıktan sonra implant çevresinde sağlıklı mukozanın bulunduğu görüldü (Şekil 24). Geçici kuron yerleştirilip 15 Ncm değerine sıkıldı (Şekil 25). Sonraki haftalarda geçici kuron, çıkış profilini optimum duruma getirmek için kompozit rezinle iki kez modifiye edildi. Ayrıca, hasta dişler arası boşluğun kapatılmasını istediğinden 11 numaralı dişe basınç uygulamak için kullanıldı.

Üç aylık geçici bir fazdan sonra kişiye özel ayarlanmış bir ölçü kopingiyle ikinci bir ölçü alındı. Alçı model üretildi ve Variobase® dayanağı (gingiva yüksekliği 1 mm) implant analoğuna vidalandı. Titanyum bağlanma tabanı Dental Wings 7Series tarayıcı kullanılarak tarandı. Bukkal cutback kısımlı implant kuronu Dental Wings Open Software (DWOS) ile tasarlandı ve Wieland Zenotec Select CAM makinesiyle kazındı (Şekil 26). Rekonstrüktif mateyal olarak yüksek translüsensli zirkonya kullanıldı (Katana STML A2 T18). Sinterleme süreci sonrasında kuron boyanıp bukkal tarafında elle tabakalandırılan seramikle kaplandı (Şekil 27). Bir sırlanma öncesi evre deneme sonrasında kuron son duruma getirildi, titanyum dayanağa simanlandı ve cilalandı (Şekil 28).