ایران – فارسی
1. مشاوره و معاینه
دندانپزشک سابقه دندانپزشکی و پزشکیتان را بررسی می‌کند، به تصویری روشن از انتظاراتتان می‌رسد و گزینه‌های درمانی مختلف را برایتان توضیح می‌دهد. در صورتی درمان فوری موفقی خواهید داشت که ایمپلنت یا ایمپلنت‌های دندانی، بلافاصله بعد از جاگذاری، به شکلی محکم و مطمئن در استخوان تثبیت شوند.
2. ارزیابی بالینی، برنامه‌ریزی و ساخت قطعات ترمیمی
دندانپزشک ارزیابی بالینی کاملی را انجام می‌دهد.
عکس‌های رادیوگرافی و اسکن سی‌بی‌سی‌تی نشان می‌دهند واجد شرایط استفاده از پروتکل درمان فوری هستید یا خیر. این تصاویر کیفیت استخوان و وجود استخوان کافی برای جاگذاری مطمئن ایمپلنت یا ایمپلنت‌ها در فکتان را نشان می‌دهند. در صورتی که واجد شرایط بهره‌مندی از این پروتکل درمانی نباشید، رویکرد استاندارد تنها گزینه درمانیتان خواهد بود.
اسکن‌های دیجیتال تصویری سه‌بعدی و دقیق از دهانتان ارائه می‌دهند. دندانپزشک از داده‌های این اسکن‌ها، برای برنامه‌ریزی محل دقیق جاگذاری ایمپلنت، استفاده می‌کند. لابراتوار دندانپزشکی نیز از همین داده‌ها، برای ساخت پروتز ترمیمی موقت پیش از جراحی، استفاده می‌کند.
3. کشیدن دندان، جاگذاری ایمپلنت و قطعات ترمیمی
روز جراحی فرا رسیده است و دندانپزشک قرار است سه یا چهار گام از فرایند درمان را در یک جلسه انجام دهد:
- در برخی موارد، ایمپلنت قرار است جایگزین دندانی شود که قابل‌درمان نیست. در این شرایط، دندانپزشک باید، ابتدا، دندان مد نظر را بکشد.
- ایمپلنت در ناحیه‌ای جاگذاری خواهد شد که پیش از این التیام یافته یا هنوز، به دلیل کشیده شدن دندان، مجروح است.
- در صورتی که دندان به تازگی کشیده شده باشد، ناحیه مد نظر ممکن است نیاز به بازسازی جزئی استخوان داشته باشد.
- در این مرحله، تاج، بریج یا دنچر جدید موقتی که لابراتوار دندانپزشکی ساخته است بلافاصله به ایمپلنت یا ایمپلنت‌ها متصل می‌شود. این مرحله نقشی مهم در دستیابی به ظاهری زیبا و حفظ کانتورهای لثه طی فرایند التیام لثه‌ها دارد.
بنابراین، دندان یا دندان‌های جدیدتان، علاوه بر کارکرد مطلوب، ظاهر و حسی طبیعی نیز خواهند داشت. البته، ایمپلنت یا ایمپلنت‌ها همچنان نیاز به التیام دارند. مدت زمان لازم برای التیام ایمپلنت به شرایط شما بستگی دارد.
بلافاصله پس از جراحی، دندانپزشک دستورالعمل‌های لازم را درباره بایدها و نبایدهای این مرحله در اختیارتان می‌گذارد. برای مثال:
- پدهای خنک‌کننده را روی ناحیه مد نظر در خارج از دهانتان بگذارید. این کار مانع از خونریزی و تورم این ناحیه می‌شود.
- از خوردن خوراکی‌ها و نوشیدنی‌های گرم بپرهیزید زیرا گرما ممکن است سبب خونریزی ناخواسته در ناحیه جراحی شود. بهتر است غذا و نوشیدنی‌ها را به صورت سرد مصرف کنید.
- از جویدن خوراکی‌های سفت با سمتی از دهانتان که محل جاگذاری ایمپلنت است خودداری کنید.
- داروهای تجویزی را طبق توصیه پزشک مصرف کنید.
هنگام استفاده از دهان‌شویه مراقب باشید و مسواک را نیز فقط به آرامی روی بخش‌های پیرامون ناحیه مد نظر بکشید.
طی مرحله التیام، فقط مواد غذایی نرمی را مصرف کنید که جویدنشان آسان است و از مصرف نوشیدنی‌های الکلی و استعمال سیگار بپرهیزید. دندانپزشک دستورالعمل‌های دقیقی را درباره بایدها و نبایدهای این مرحله و طول دوره رعایت آن‌ها در اختیارتان می‌گذارد.
۴. معاینه پس از عمل
تقریباً دو هفته پس از جراحی، برای معاینه به دندانپزشکتان مراجعه خواهید کرد.
۵. قالب‌گیری و ساخت پروتز ترمیمی نهایی
پس از چند ماه، ایمپلنت و بافت‌های مجاور آماده جاگذاری پروتز نهایی می‌شوند.
در این مرحله، قالبی جدید گرفته می‌شود. قالب‌گیری به صورت دیجیتال یا با استفاده از مواد مخصوص قالب‌گیری انجام می‌شود. لابراتوار دندانپزشکی از این داده‌ها برای ساخت پروتز نهایی استفاده می‌کند. این پروتز با کانتورهای التیام‌یافته انطباق کامل دارد.
۶. برداشتن پروتز موقت و جاگذاری پروتز ترمیمی جدید
دندانپزشکتان پروتز ترمیمی موقت را بر می‌دارد و تاج، بریج یا دنچر نهایی را، که از موادی با ماندگاری بالا ساخته شده است، به ایمپلنت یا ایمپلنت‌ها متصل می‌کند. دندانپزشک تنظیمات لازم را انجام می‌دهد تا دندان‌های فک بالا و پایین به راحتی روی یکدیگر قرار بگیرند و عملکرد و زیبایی مدنظرتان را داشته باشند.
از این پس، می‌توانید بار دیگر به صورت طبیعی غذا بخورید، لبخند بزنید و بخندید.